fot. archiwum

W dniu 3 listopada 2022 roku zmarł we Wiedniu nasz przyjaciel Tadeusz Jaskulski. Był on zasłużonym działaczem NSZZ „Solidarność” i legendą #antykomunistycznego podziemia.

Poznałem go na początku lat 80-tych ubiegłego stulecia, kiedy pracował w Instytucie Kształcenia Nauczycieli w Bydgoszczy jako socjolog, będąc jednocześnie pracownikiem Ośrodka Badań Społecznych przy Zarządzie Regionu „Solidarności”.

Należał do nielicznego grona osób, które bez względu na rodzaj szykan i represji, bezpośrednio po wprowadzeniu w Polsce stanu wojennego, postanowiły natychmiast i bezwarunkowo działać nadal w warunkach konspiracyjnych. Tadeusz organizował pomoc żywnościową uwięzionym kolegom i ich rodzinom. Będąc w kontakcie z chłopami, prowadził niezależne wykłady w ramach Uniwersytetu Ludowego oraz był członkiem zespołu redakcyjnego i drukarzem naszego periodyku wydawanego w podziemiu „Żywią i Bronią”. Był współorganizatorem „Duszpasterstwa Ludzi Pracy”, „Archikonfraterni Literackiej” i „Tygodni Kultury Chrześcijańskiej”. Kolportował niezależną prasę.

Jak każdy opozycyjny działacz nie ustrzegł się represji i szykan. Wielokrotnie był zatrzymywany i przesłuchiwany. Pod koniec 1985 roku został zatrzymany przez MO podczas akcji rozklejania ulotek, ciężko przez nich pobity i aresztowany. To pobicie skutkowało trwałym kalectwem i do końca życia pozostał inwalidą. Został zwolniony z pracy. Pamiętam, że bezpośrednio po tym, udałem się wraz z kolegą Jerzym Kęcikiem, byłym więźniem politycznym, do jego rodziny w celu udzielenia im wsparcia materialnego. Podczas kolejnego aresztowania w 1987 roku, Tadeusz Jaskulski podjął głodówkę protestacyjną. To, że Tadeusz od samego początku był operacyjnie rozpracowywany przez SB, może świadczyć następujące zdarzenie. Kiedy na początku stanu wojennego, późnym wieczorem przybył do Zakładu Zegarmistrzowskiego Stefana Kosiedowskiego w Nakle w którym był punkt kontaktowy, musiał być śledzony, ponieważ nazajutrz Kosiedowski został zatrzymany przez SB, a w trzech przynależnych do niego pomieszczeniach przy ul. Dąbrowskiego, Pocztowej i ks. Piotra Skargi, funkcjonariusze MO w tym samym czasie dokonali szczegółowych rewizji. Na tym konspiracyjnym spotkaniu w ścisłym wyselekcjonowanym składzie osobowym, była omawiana sprawa stałej współpracy z działaczami podziemia regionu kaszubskiego oraz utworzenie kanału przerzutowego. Zatrzymywania, rewizje, internowania, areszty i więzienia, wysokie grzywny, zwalniania z pracy, oskarżania i szykany, pogarda i odzieranie z godności, były w tamtym czasie dla takich osób którym się śniła wolna i niepodległa Polska, jedynym „podziękowaniem” za ich niezłomną walkę i postawę.

Ostatnie lata życia Tadeusz spędził na obczyźnie. Najpierw przebywał w Australii, a następnie w Austrii, angażując się w różnych polonijnych związkach i stowarzyszeniach, zdobywając przy tym w ich środowiskach wielki autorytet. We Wiedniu nawet został „Honorowym Przewodniczącym Klubu Gazety Polskiej” im. Rotmistrza Witolda Pileckiego. Zawsze był dumny z faktu bycia Polakiem, a patriotyzm postrzegał podobnie jak nasz Papież Święty Jan Paweł II, jako umiłowanie naszej Ojczyzny, naszej historii, tradycji, kultury, ojczystej mowy, przyrody i tego co nas otacza, nazywając to wszystko dziedzictwem narodowym. Czynił tak zawsze, w odróżnieniu od tych, którzy do dnia dzisiejszego będąc agentami wpływu obcych państw, starają się permanentnie przy każdej okazji, z goebbelsowską determinacją wmawiać Polakom, że patriotyzm to szerzenie nienawiści i pogardy wobec innych narodów, to zaściankowość i relikt niechlubnej przeszłości, a polskość to nienormalność, chcąc jednocześnie usunąć z życia społecznego nasze wielowiekowe wartości, normy i tradycje, zastępując je innymi.

Jestem dumny z tego, że mogłem w niełatwym okresie stanu wojennego współpracować z tak zacną osobą. Grupa działaczy niepodległościowej antykomunistycznej opozycji politycznej, to już odchodzące pokolenie, które z potrzeby serca i rozumu zbiorowym wysiłkiem wykonało swoje historyczne zadanie, dzięki czemu Polska wybiła się na niepodległość.

Tadeuszu, działacze nakielskiego podziemia z którymi współpracowałeś nie zapomną o Tobie!

Msza Święta Pogrzebowa odbędzie się w dniu 21 listopada br. o godz.14 w Kościele pw. Przemienienia Pańskiego w Częstochowie, po czym nastąpi złożenie urny na cmentarzu parafialnym, przy ul. Drzewnej 40.

Z inicjatywy starych działaczy bydgoskiego podziemia, w dniu 19 listopada br. o godz. 15 w Kościele OO Jezuitów przy Pl. Kościeleckich 7 w Bydgoszczy, odbędzie się Msza Święta Pożegnalna za spokój duszy zmarłego.

Opracował: Tadeusz Jakubek

Powrót Drukuj

LOKALNY HIT

Konsultacja środowiskowa

200 zł / 0,5 hPLN

Metodyka prowadzenia instruktażu stanowiskowego

49PLN

Zadaj pytanie

40PLN

Ewidencja Importu Aut

2400 zł / rokPLN

Rejestracja BDO

500PLN

Zezwolenie na przetwarzanie odpadów

od 2000PLN

Sprawozdanie o wytwarzanych odpadach

500PLN

Szkolenie z Ochrony Przeciwpożarowej

79PLN